1 januari 2024
Die vertrouwde jas, die zolang perfect voor je was. Die zo fijn zat en zo lekker warm was. Die past ineens niet meer zo goed. Van de ene op de andere dag trekt-ie bij de schouders, de rits loopt niet meer soepel en de wind komt er doorheen. Langzaam besef je dat het tijd wordt om afstand te nemen van dit geliefde kledingstuk. Je pakt ‘m voorzichtig vast en bekijkt ‘m van alle kanten. Je vingertoppen glijden over de verschillende materialen. Het valt je nu op dat de kleur vaal is geworden en dat de stof wel erg dun is op rond de ellenbogen. Je neemt de tijd om afscheid te nemen van deze heerlijke oude jas. In gedachten fluister je een stil ‘dankjewel’, met alle avonturen die jij samen met dit warme kledingstuk hebt beleefd in je achterhoofd. In respectvolle rust vouw je ‘m voor de laatste keer op en doe je ‘m in de kledingzak voor recycling.
Net als met een kledingstuk, kun je er ook achter komen dat een bepaalde overtuiging of manier van denken/doen niet meer bij je passen of je tegenhouden. Misschien heb je er vroeger veel aan gehad, maar nu houdt het je tegen om iets voor elkaar te krijgen dat je graag wil.
Zelf ben ik deze kerstvakantie tot de conclusie gekomen dat ik veel, heel veel wil behouden uit 2023. Maar ik wil graag één overtuiging achterlaten: dat ik zo hard mogelijk moet werken om mee te tellen in de grote-mensen-wereld. Dus in 2024 ga ik niet harder maar slimmer werken met nóg meer fijne mensen!
2 december 2023
Dag 5 van de Walk of Wisdom: dankbaar voor liefde en vrede
Ik heb fijne gesprekken onderweg, met mensen die dierbaren verloren zijn. Ik besef dat ’t leven wordt bepaald door gebeurtenissen waar we geen invloed op hebben; willekeur overheerst en het is aan ons de uitdaging om de situatie te (leren) aanvaarden. Ik voel weer een diepe dankbaarheid voor alle liefde in mijn leven. Ik kom aan bij het Emmausklooster in Velp. Tot recent in eigendom van de Orde van de Kapucijnen, die opkwam voor een rechtvaardiger wereld, voor armen en behoeftigen, de dialoog met andere religies en vrede. Nu het écht niet goed gaat met de wereld, ervaar ik deze waarden als extra zinvol. Wij – de individuele mens – zijn zelf aan zet om te handelen vanuit liefde en vrede. Het vertrekpunt is de verbinding (of intimiteit, wat ik een nog passender woord vind) met jezelf en hoe je je gedraagt. Aan het begin van de middag doet mijn linkerknie flink zeer. Ik vraag me af wanneer overbelasting en een lang herstel op de loer ligt. Wanneer is genoeg genoeg? Het antwoord komt meteen in de vorm van een paar ferme steken in die knie, die me doen wankelen. Ik pak meteen mijn telefoon. Mijn lief springt dezelfde seconde in de auto en komt me ophalen in Niftrik. Mijn lief is een man van daden en niet van mooie woorden of bloemen geven.
Licht teleurgesteld dat het er geen 25 of 30 waren, ben ik toch vooral blij met de 12 km die ik vandaag wél liep. Ja, gisteren was ik koppig en stoempte ik door de pijn heen. Maar wat zou ik allemaal gemist hebben als ik gisterochtend gestopt zou zijn toen de eerste pijn zich manifesteerde! Stiekem was doorzetten ook goede zelfzorg.
30 oktober 2023
Van 19 t/m 21 oktober liep ik een deel van de Walk of Wisdom. Een bezinningswandeling van 136 km door prachtige landschappen rondom Nijmegen. Ik stel mezelf helemaal open voor reflectie, bezinning en wijsheid.
Dag 1: Vol trots en dankbaarheid door rust en afzondering
Al snel laat ik de stadsdrukte achter me en loop uren alleen door de uiterwaarden van de Waal en het boerenlandschap. In het begin vechten nog vele gedachten zich een weg door mijn bewustzijn. Halverwege de dag blijf ik een tijdje dobberen op een klein veerpontje met handbediening. In het moerasgebied ernaast hoor ik de geluiden van de watervogels en het ruisen van de wind. Hier verdiept mijn adem zich. Ik voel een intens verlangen naar vertraging en verstilling. Niet alleen nu, maar elke dag. Ook voor de coachingssessies, waar ik nu toch al vaak bewust de stilte en het ongemak opzoek. De volgende kilometers overheersen gevoelens van dankbaarheid en trots; voor alles wat ik meemaak en wat ik heb mogen ervaren in mijn leven. Ook leerde ik vandaag hoe heerlijk ik het soms vind om me af te zonderen; ik voel me meer in contact met mezelf zonder de prikkels en afleiding van alledag.
Dag 2: Een mooiste wandeldag ooit
Op deze frisse dag met non-stop (zware) regenval loop ik stevig door om warm te blijven. Met het aritmische tikken van de regendruppels op mijn jas, worden mijn gedachten snel rustig. Mijn mantra komt vanzelf: ‘Vind je eigen ritme’. Dat herhaal ik honderden keren in mezelf. Als ik het Reichswald doorkruis kom ik niemand meer tegen en geniet ik van de stilte, een kwetter van een eenzame vogel en het geritsel van bladeren. Het pad gaat omhoog, naar rechts, weer omlaag, naar links, links, omhoog, rechts, rechts, etc. En ik? Ik vind mijn eigen ritme. Het is voor het eerst stil in mijn hoofd. Bovenop de Sint Jansberg kom ik een jongeman tegen, zittend in de stromende regen op een bankje en met een donkergroene cape over zich heen. Ik knoop een gesprekje met hem aan. Hij zat daar met een rustige glimlach volmaakt gelukkig te wezen. Dankzij de regen was dag 13 van zijn Pieterpad zijn mooiste Pieterpad-dag. Na het avondeten en een warm bad kijk terug op een fijne, nee een prachtige dag. Nee, een mooiste wandeldag ooit.
Dag 3: Een dag van teleurstelling, flexibiliteit, meeveren én trots
Deze ochtend sta ik op met een stekende pijn in mijn heup (want: artrose). Stijve spieren en een gek waggelloopje maken me traag. Ik probeer in hetzelfde ritme terecht te komen als gisteren. Dat lukt niet. Ongemerkt past mijn mantra zich aan: van ‘Vind je eigen ritme’ naar ‘Volg je eigen ritme’. Een heuvel omhoog gaat zigzaggend, stapje voor stapje, zijwaarts en in een onstabiele ritme. Langzaam loop ik door, het ritme van mijn lijf volgend en mijmerend over dit symbool voor het nemen van de dingen zoals ze komen (‘life is like a box of chocolates’), over flexibel zijn en over de kracht die zit in het meeveren met wat het leven je te bieden heeft. Het gaat verder en trager, waggelen wordt strompelen. Het is genoeg geweest. Vier uur eerder dan de bedoeling was, bel ik mijn partner met de vraag me te komen ophalen. Zwaar teleurgesteld dat ik maar 10 km ver ben gekomen in 4 uur. Dezelfde avond voel ik me – naast teleurgesteld – ook gruwelijk gruëts (trots) op mijn mentale kracht en op datzelfde lichaam. Het heeft mij met bepakking in drie dagen bijna 70 km gedragen!
1 september 2023
De allerbeste foutenvermijder, dát was ik. Tot ik daarmee stopte! Het keerpunt was de opleiding Neuro-Linguïstisch Programmeren (NLP). In mijn scriptie noemde ik mezelf een Fouten-Fetisjist. Ik leefde met de continue angst om een fout te maken. Dat iemand op een knop zou drukken om mij af te keuren. Het leidde tot een verlammende angst voor falen, mislukking, om voor ‘dom’ versleten te worden. Die angst hield me tegen om te doen wat ik eigenlijk wilde. Ineens voelde ik dat mijn levendigheid en enthousiasme niet konden stromen als ik zo bang was.
Dus daar stopte ik mee. Hoe?
Ik ging onderzoeken wat NLP bedoelt met ‘Er bestaat geen mislukking, alleen maar feedback’. NLP beschouwt een fout als een bron van leerzame informatie, die gebruikt kan worden om je aanpak te verbeteren. De gevolgen van een fout zijn niets meer of minder dan feedback op wat wel/niet werkt. Tegelijk zoek je naar je achterliggende wens en vertaal je die in een doel om aan te werken.
In het dagelijks leven kwam ik mensen tegen die onbewust al geloofden in ‘Er bestaat geen mislukking, alleen maar feedback’. Zoals die ene collega, die vanalles fout deed als gespreksleider in een groep. En tóch een goed gevoel had over zichzelf. Hee, als zij dat kan, dan kan ik dat toch ook? Ik hoefde mezelf alleen maar mijn blunders te vergeven en mild te zijn voor mezelf. Niks perfectionisme en het mezelf moeilijk maken, maar feedback herkennen vanuit zachtheid en ontspanning.
Mijn onderzoek zorgde voor een andere strategie. Nu stel ik mezelf voor in een situatie zoals ik die het liefst zie. Ik zie mezelf rustig en ontspannen en voel me zoals ik me wil voelen. Ik focus me op mijn doelen en ik kijk – zonder oordeel – naar de gevolgen van wat ik doe. Zo kan ik mijn gedrag bijstellen waar nodig. Ik heb dus veel meer regie op mijn leven.
7 april 2023
Neuro wattuh? Is dat iets met je hersenen ofzo?
Op aanraden van een collega startte ik in 2017 met de opleiding NLP. Geen boek is dik genoeg om te beschrijven wat ik daar geleerd heb. Pittig, zinvol. Ik leerde van de gebaande paden af te wijken. Op een andere manier beslissingen te nemen. Ik leerde om snel en zonder omwegen tot de kern te komen. Om onbewuste processen bewust te maken en er gebruik van te maken. En vooral leerde ik om in actie te komen: Just Do It!
NLP is een mooie aanvulling op mijn eerdere opleiding tot gesprekstherapeut (counselor). Daar dook ik de diepte in. Praten levert veel inzichten op, maar het blijft binnen de comfortzone. Dat nodigt uit om passief te blijven. Daadwerkelijk iets veranderen is een ander verhaal.
Resultaten, doelen halen
NLP gaat ervan uit dat mensen (bijna) altijd al de vaardigheden hebben die ze nodig hebben om dat te bereiken wat ze willen. Dit was alleen niet toegankelijk in hun geheugen op de momenten dat zij het nodig hadden. Met NLP worden deze vaardigheden toegankelijk in de context waarin je ze nodig heeft. Centraal staat het leren van eerdere gebeurtenissen en van de aanpak van andere mensen (na-apen).
30 december 2022
Weet je wat ik meer dan wat dan ook wens voor jou? Dat je je veilig en geborgen voelt, dat je buiten je comfortzone durft te stappen en onderzoek uit gaat. Daar vindt ontwikkeling & groei plaats. Dat zorgt pas écht voor vuurwerk!
Veel mensen voelen zich regelmatig onveilig en vinden het moeilijk om op zichzelf en anderen te vertrouwen. Vaak komt dat door de manier waarop zij als kind gehecht zijn aan hun ouders of verzorgers. Gebeurde dat op een veilige manier, dan zorgde dat voor een basisvertrouwen. Want zij wisten dat ze konden leunen op iemand als dat nodig was. De manier waarop iemand als kind gehecht is, heeft onder meer invloed op het zelfvertrouwen en de omgang met relaties als volwassene.
Voel je je niet veilig, dan krijg je spanning in je lichaam: zeurende kramp in je onderbuik, schouders net iets te hoog opgetrokken of – zoals ik vaak had strakgespannen bovenbenen. Ik was namelijk bang dat de ander mij niet aardig vond of dat ik iets verkeerd deed. Je lichaam reageert op het dreigende ‘gevaar’. In sommige situaties is dat goed: adrenaline zorgt ervoor dat je wegrent als een wolf op je af komt. Maar soms is dat onveilige ‘gevaar’-signaal zó sterk dat je continu op je hoede bent zonder het door te hebben. Dan beperkt het je om voluit te leven. Je gaat hard werken om de waardering en acceptatie te krijgen die je vroeger hebt gemist. Maar het lukt maar niet om die bodemloze put te vullen.
Dat komt omdat de veiligheid niet te vinden is bij een ander, maar in jezelf zit. Heb daarom volle aandacht voor alles wat er in je leeft: al je gedachten, gevoelens, pijn, verlangens, vreugde en kwetsbaarheid. Vanuit zachtheid en zonder oordeel.
Dat jouw 2023 vol verbinding en warmte mag zijn. Dan komt dat (veilige) vuurwerk vanzelf.
19 oktober 2022
Tien punten als jij degene was, die als eerste in je opkwam! Dan is deze tekst trouwens niet voor jou. Maar lees vooral door als je wél aan iemand anders dacht.
Laatst werd ik gebeld door iemand die wilde weten of ik hem kon helpen aan meer zelfvertrouwen. Voordat ik een antwoord geef, geef ik eerst mijn visie op zelfvertrouwen. In mijn ogen begint het vertrouwen in jezelf en in je eigen kunnen namelijk bij zelfkennis. Kort gezegd: wie ben ik, wat kan ik en wat wil ik? Sta je stevig in je schoenen, dan heb je daar waarschijnlijk al een globaal of gedetailleerd antwoord op. Je weet wat je belangrijk vindt in je leven, je kent je gevoelens, weet hoe je ergens over denkt en hoe je met moeilijke situaties omgaat. Als je voelt: ‘Dit is wie ik ben!’ dan kan een ander jou minder raken met kritiek. Mensen met zelfvertrouwen stralen kracht uit en hebben die onwijs aantrekkelijke combinatie van optimisme, openheid en tevredenheid. Om jaloers op te worden! Realiseer je ook: niemand is 100% zelfverzekerd of 100% van de tijd zelfverzekerd.
Terug naar de vraag of mijn coaching helpt aan meer zelfvertrouwen. Jazeker! Ik kan jou bv begeleiden om:
We leven in een onzekere tijd; de ene crisis volgt de andere snel op. Op de meeste gebeurtenissen hebben we geen invloed. We hebben wel altijd invloed op die éne persoon die er altijd is: jij. Daarom is een open communicatielijn met jezelf het startpunt van mijn coaching.
22 juli 2022
3-2-1-VAKANTIE! Dat kwam vandaag om 12 uur uit 100 keeltjes uit de basisschool van onze dochter. Dat betekent dat de vakantie voor velen nu (bijna) is gestart. Die heerlijk lange zomer gebruik ik altijd voor reflectie. Vanuit rust en ontspanning terugkijken op het afgelopen jaar. Voelen of het tijd is voor nieuwe keuzes. Tijd is ons kostbaarste, meest schaarse bezit. En toch klopt het cliché helemaal: er is nooit een gebrek aan tijd, maar wel aan prioriteit. Reflecteren doe ik totaal ongestructureerd – loom mijmerend aan een watertje of tijdens een lange wandeling. Eerst stel ik mezelf allerlei vragen. Daarna tot vervelens toe aan mijn partner. Zoals deze:
Normaal gesproken gaan we maar door, door, door. Vakantie geeft ons mooi de tijd om te oefenen met helemaal ‘niks doen’. Kunnen we ons meteen voornemen om vaker te niksen zodra de vakantie voorbij is. Hoewel… niets doen betekent niet automatisch dat je ontspant of ont-stresst. Want zo lang je mentaal druk bezig blijft, lukt het je lichaam niet om de uit-knop te vinden. Ontspannen gaat om dingen doen waar je energie van krijgt en waar je oprecht blij van wordt. Zoals naar een voorstelling of film gaan, een wandeling maken, een boek lezen, spelletjes doen of bijkletsen met een goede vriend. Mocht je trouwens meer willen weten over chronische stress dan kan ik je deze video aanraden: www.breinfijn.nl/video-emmer.
23 juni 2022
Iedereen mag zich coach noemen. Coaching is geen beschermd beroep. Maar hoe weet je nu of een coach ook een góede coach is? Let op bovenstaand logo wanneer jij op zoek gaat naar een coach. Sinds deze week ben ik aangesloten bij de Nederlandse Orde van Beroepscoaches (NOBCO).
Alle coaches bij NOBCO staan voor professionaliteit en kwaliteit. En ik dus ook. Want NOBCO-coaches:
29 mei 2022
Wie je werkelijk bent – van binnen – wordt vaak je ‘essentie’ genoemd. Ik vergelijk dat met het binnenste van een matroesjka poppetje. Weet je wat ik bedoel? Zo’n Russische houten hollen pop, waar een stuk of zeven steeds kleinere poppetjes in passen. Een mooie metafoor voor je persoonlijkheid. Ook iedere mens bestaat uit verschillende lagen. Het grootste houten poppetje is hoe je zichtbaar bent voor de buitenwereld. De steeds kleinere poppetjes staan voor al je gedachten, vaardigheden, kwaliteiten, overtuigingen, waarden/normen en gevoelens. Al die lagen kun je afpellen, tot je bij de compacte kern komt. Die kern is ontzettend interessant. Want daar ben jij – helemaal en zonder kritiek of oordeel. In je kern straal je!
Je zit lekker in je vel als je denkt en handelt vanuit je kern. Je voelt je energiek, je zit in een flow, er is geen stress of drukte in je hoofd.
Al verschillende mensen zijn zich in mijn trajecten bewust geworden van hun lagen en van hun kern. Dankzij deze waardevolle kennis kozen zij opnieuw voor de richting die ze wilden geven aan hun leven. Hoe gaaf is het, dat ik daar een bijdrage heb kunnen leveren!
12 mei 2022
Je ontloopt iemand of je gaat iets uit de weg. Maar eigenlijk weet je ook wel: ‘Ik verzin smoesjes’ of ‘Ik zoek afleiding’. Durf jij de uitdaging aan om op te schrijven wat jij allemaal vermijdt? Maak die lijst zo lang mogelijk, neem er goed de tijd voor om het precies te beschrijven. Schrijf er daarna bij wat het je oplevert om deze activiteit niet te doen of als je niet in deze situatie komt; zo specifiek mogelijk. En stel jezelf tot slot de vraag: Wat kost het mij om dit te vermijden?
Als puber en jongvolwassene werd ik geplaagd door allerlei angsten. De meest onhandige was wel de emetofobie, oftewel: angst voor overgeven. In mijn geval de angst dat een ander in mijn bijzijn zou moeten overgeven. Liever raakte ik niet verzeild in situaties waar iemand mogelijk misselijk zou kunnen worden en ik niet direct weg kon. Pretparken kon ik nog wel uit de weg gaan en de meeste stapavondjes kon ik ook wel met een smoes omzeilen. Ik vermeed reizen met de bus of met meerdere mensen in één auto. De smoesjes raakten op en tenslotte merkte ik steeds vaker dat ik liever alleen thuis bleef dan me onder de mensen te begeven. Wat kostte die paniek me veel! Gelukkig vond ik op tijd manieren om ermee om te gaan. Het startte allemaal met het besef dat niets onder controle is, dus dat ik de teugels mocht laten vieren. Daarna ging mijn ontdekkingsreis verder: ik leerde mijn angst voelen en tóch een spannende situatie opzoeken. En moet je me nu eens zien, bezig met wat ik het liefste doe: mensen-werk! Gisteren zei iemand me nog dat de levensvreugde van me af straalt! Die ontdekkingsreis, dat is wat ik jou ook zo graag gun.
5 mei 2022
Voel jij je regelmatig gefrustreerd, boos, wanhopig, verdrietig of machteloos? Grote kans dat er een dieperliggende behoefte in de knel zit. Bijvoorbeeld omdat je iets ontzettend graag wil, dat nu niet binnen handbereik ligt. Of omdat wat je écht nodig hebt om voluit te leven er op dit moment simpelweg niet is. Waarschijnlijk ben je je niet helemaal bewust van die behoefte of dat deze niet wordt ingevuld. Maar ergens weet je wel wat ik bedoel. Er broeit iets onder de oppervlakte en zoals we allemaal weten: broei kan zorgen voor brand. Voorkom een uitslaande brand door af en toe stil te staan en eerlijk te zijn. Goudeerlijk. Tegenover jezelf, bedoel ik dan. Als jij nu diep in je hart kijkt, wat zou je dan werkelijk willen?
Als ik goudeerlijk tegen mezelf ben, dan mis ik mijn vrijheid en onafhankelijkheid wel eens. Die zijn voor mij superbelangrijk. Ik verwelk helemaal als ik die behoeften niet kan waarmaken. Juist die vrijheid en onafhankelijkheid komen wel eens in de knoei in mijn rollen als moeder, werknemer, partner, etc. Omdat ik inmiddels heb ontdekt hoe belangrijk ik dit vind, kan ik het heft in eigen handen nemen. Dan creëer ik mijn momentjes van vrijheid en onafhankelijkheid gewoon lekker zelf. Op vaste momenten met mijn nieuwe hobby, door even spontaan tussenuit te schieten voor een wandeling en door afspraken te maken met mijn partner over zorgtaken. Makkelijk? Nee, zeker niet. Maar gevoelens van frustratie, boosheid, wanhoop, verdriet of machteloosheid overweldigen me steeds minder intens en steeds minder vaak.
Vrijheid en onafhankelijkheid. IK kan niet zonder. Een MENS kan niet zonder. Een LAND kan niet zonder.
26 april 2022
Gisteren was ik in gesprek met iemand die ik drie maanden intensief mag coachen. En toen gebeurde het weer. Iets dat ik vaak tegenkom. De twijfel. Of het wel klopt dat ze nu (nog) niet toe is aan een volgende stap. Of ze zich wel echt voelt, zoals ze mij zojuist heeft verteld. Terwijl ze net nog – vol overtuiging – meldde dat ’t écht niet gaat. En toch vraagt ze aarzelend ‘Mijn manager? De bedrijfsarts?’, wanneer ik me hardop afvraag wie haar eigenlijk toestemming moet geven voor het besluit of die volgende stap er in zit of (nu nog) niet.
Onbewust zijn we soms zo ver van onze kern verwijderd geraakt, dat we helemaal vergeten dat er maar één persoon is die precies weet hoe we ons nu voelen en wat onze draagkracht is. En die precies weet wat we nu, op dit moment, nodig hebben. Jijzelf. JIJ bent dus de meest geschikte en allerbelangrijkste persoon om bij te rade te gaan! Sta jij jezelf wel eens toe om je precies zo te voelen zoals je je nu voelt?
Deze volgen later.
